Filmy kogut

Krytyk literacki dostaje kasetę wideo, na której anonimowy autor nagrał bardzo osobiste historie z życia dziennikarza i jego rodziny. Policja odmawia współpracy, a główny bohater domyśla się, że autorem zdjęć jest ktoś z jego najbliższego otoczenia.

"Widmo wolności" składa się z luźno powiązanych ze sobą scen, które przedstawiają najdziwniejsze sytuacje. Główną ideą filmu, było wywrócenie standardowego pojmowania świata, do góry nogami. Oglądamy więc obiad, przy którym goście siedzą na muszlach klozetowych, a jeść udają się na osobności, do ustronnej kuchni; grupę mnichów grających w pokera o święte medaliki; rodziców, którzy poszukują swojej córeczki, chociaż ta wszędzie chodzi z nimi; parę, która gorszy się na widok zdjęć różnych zabytków; czy wreszcie snajpera, który po zabiciu grupy ludzi, dostaje wyrok śmierci, a jednak wychodzi spokojnie na wolność i rozdaje autografy.

Mary jest pulchniutka, ma 8 lat i mieszka na peryferiach Melbeurne w Australii. Ma korespondencyjnego przyjaciela Maxa Jerrego Horrovitza, 44-letniego nowojorczyka, który cierpi na zespół Aspergera, formę autyzmu oraz leczy się na otyłość. Max nie ma przyjaciół z wyjątkiem Mary, która przysyła mu listy ze świata, który jest mu zupełnie nieznany. A Mary ma Maxa, któremu może zadawać wszystkie palące pytania. W swoich listach Mary i Max roztrząsają takie kwestie jak ich ulubiona kreskówka, skąd biorą się dzieci, wypychanie zwierząt i niepokój, jaki budzi w nich otaczający ich świat.

Leonard Monestier szykuje operację giełdową, która ma mu przynieść krociowe zyski. Podczas gdy on z przejęciem śledzi notowania spółek, jego żona Cynthia, kobieta rozrzutna i niezbyt bystra, zajmuje się głównie swoim ulubieńcem, kogutem zwanym KoKo, którego sama karmi i wyprowadza na smyczy na spacer. Do dorosłej córki Monestierów, ślicznej Patricii, zaleca się milioner Antoine Brevin. Obsypuje ją drogimi prezentami, przysyła kosze kwiatów. Dziewczyna konsekwentnie odsyła podarunki w nadziei, że podstarzały zalotnik wreszcie zrozumie, że nie ma szans i da jej spokój. Antoine jest jednak bardzo wytrwały. Wreszcie zdesperowana dziewczyna wynajmuje młodego człowieka, Simona Guilbaud, by udawał jej świeżo poślubionego małżonka. Simon przystaje na to bez chwili wahania, choć Patricia obwarowuje "związek" licznymi warunkami.

Młody ksiądz, mający przed sobą marne perspektywy, gdyż jest poważnie chory, przybywa do małego miasteczka, by objąć urząd proboszcza w skromnej parafii. Chce pomagać okolicznym mieszkańcom, niosąc im Słowo Boże. Szybko orientuję się jednak, iż parafianie nie darzą go zbytnią sympatią, nie za bardzo chcą się u niego spowiadać, ani nie mają do niego należytego szacunku. Ksiądz jest załamany takim obrotem sprawy. Dopiero rozmowy z przyjacielem, wikarym z sąsiedniego miasta, oraz zapisywane w osobistym dzienniku przemyślenia, dają mu siłę do działania...

O północy w mrocznej, cmentarnej scenerii, zilustrowanej preludium w wykonaniu przelatujących nietoperzy, wycia psów do księżyca i odgłosów walki dwóch kocurów, odbywa się makabryczno-groteskowy taniec kwartetu złożonego z czterech szkieletów, w którym okazują się zręcznymi i umiejętnymi tancerzami. Pląsy trwają aż do świtu zapowiedzianego przez pianie koguta, które zmusza tancerzy do powrotu do swych grobów.

Amber, Camille, Charles, Imad i Tugdual mają od sześciu do dziewięciu lat. Żyją chwilą. Z humorem, a zwłaszcza optymistyczną energią dzieciństwa. Biorą nas za rękę i prowadzą do swojego świata, aby uczynić nas uczestnikami ich gier, ich radości i śmiechu, ich marzenia, ich choroby.

Jedenastoletnia dziewczynka ze swoim przyjacielem skunksem zamieszkuje w domu swego wuja - starego kawalera, który zaopiekował się nią po śmierci rodziców. Czy samotnik potrafi pogodzić się z nagłą zmianą w swoim życiu?

Opowieść o dzieciństwie w czasie drugiej wojny światowej, gdy nasz bohater mieszkał z matką, bratem i siostrą w Dolinie Hunter w Australii. Jego ojciec był na wojnie a dwóch włoskich jeńców wojennych przebywających z nimi traktował jak swoich ojców...

Mężczyźni walczą o władzę i przywództwo w prowincji Rio Negro, znanej z produkcji kauczuku. Kobiety są częścią ich koncepcji władzy i bogactwa.